10 RZECZY, KTÓRE UMIESZ ROBIĆ, GDY JESTEŚ RODZICEM

        Posiadanie potomstwa wydobywa z nas głęboko skrywane pokłady kreatywności. Nie mówię to o grach i zabawach, choć często życie pokazuje, że funkcjonowanie w rodzinie to niekończące się podchody i berek. Przebiegłość i spryt pełnią funkcje obronne przed przenikliwym wzrokiem potomstwa. Poczucie humoru bywa wręcz zbawienne, a nerwy trzymane na wodzy polecane co najmniej do czterdziestki najmłodszego. Rodzic musi być, jak kameleon, wróżka, batman i pogodynka.

Oto 10 rzeczy, które opanowaliśmy do perfekcji:

1. Przenikanie do łóżka.

Kiedy nadejdzie wreszcie upragniony moment snu potomstwa w pełni szczęścia udajemy się do sypialni. Od momentu dotknięcia klamki eliminujemy wszystkie dźwięki: wstrzymany oddech, skarpetki na stopach dla wyciszenia, przenikanie pod pościel w nadziei nie skrzypnięcia sprężynami.

2. Bezgłośne odpakowywanie batoników.

Każdy z nas ma czasem ochotą na coś słodkiego, na samą myśl zostajemy oblegani przez wyczuwające słodycz potomstwo. Po stracie ulubionej czekolady, batonika, śliwki w czekoladzie, snickersa, milki.... zaczynamy specjalizować się w nie szeleszczeniu. Asekuracyjnie przesypujemy płatki śniadaniowe do pojemnika druga ręką wyciągając batonik z opakowania.

3. Posiłki z przyczajki.

Każdy potrzebuje energii. Jak wiadomo daje ją choć na chwilę cukier. Dlatego, gdy z pełnym sukcesem odpakujemy batonik i nadal jesteśmy jego posiadaczami musimy go jakoś zjeść. Nie jest to sprawa prosta. Pomiędzy jednym, a drugim gryzem zjawa się zawsze któreś z dzieci z pytaniem nieciepiącym zwłoki oraz dodatkowym: co jesz? Dlatego wskazane jest ukrywanie małych kawałków batonika w szafkach, kredensach, szufladach (małych, czytaj na jeden kęs).

Możecie oczywiście spróbować kupić również dzieciom i zjeść razem z nimi, ale po 17 próbie zrozumiecie dlaczego to mija się z celem (zanim rozpakujecie swój baton, sępy po pochłonięciu swoich przydziałów będą zebrać o twój).

4. Spożywanie wszystkiego na zimno.

Rosół, mielone, pomidorowa, zapiekanka, pizza, frytki, kawa-legenda głosi, że ponoć powinny być spożywane na ciepło. Nie wierze w bajki, rzeczywistość wygląda inaczej.

5. Sprzątanie w dwie minuty.

Dom to nie przebrana dżungla, lwy, tygrysy, dzikie zwierzęta,obrastają w siłę wraz z trzodą chlewną. Informują od rana, iż Noe wybudował arkę, a kwadrat jest zielony. Klocki z 17 różnych kompletów dokładnie wymieszane z puzzlami, pampersy rozpakowane z mega paki, mokre chusteczki dokładnie rozłożone na podłodze (72szt-właśnie kupiłam nowe). Rozlany na podłodze sok, rozgnieciony na sofie banan. I telefon: "dojeżdżam do Chynowa, będę za dwie minuty". Tu  mamy pole do popisu i  mogłabym zawstydzić perfekcyjną panią domu. Te dwie minuty wystarczą, by dom lśnił. Nawet banan szybciej się zeskrobuje. Nie ważne, że w schowku na pościel upchnięte wszystkie zabawki, mokre chusteczki pomagają na wszystko: plamy z soku, owoce na łóżku, kurz na szafkach. Resztę pakuję w reklamówkę, wszak czymś buzię wytrzeć dziecku trzeba ;) "Czy ty czasem śpisz? Jesteś jakąś maniaczką, jak można mieć tak czysto przy dzieciach? One w ogóle czymś się czasem bawią?"-doceniła.

6. Ogólna wada wzroku i słuchu.

Czasem lepiej nie widzieć i nie słyszeć tego, co robią nasze pociechy. Wraz z funkcją rodzica nabywamy ostre stępienie widzenia i słyszenia, jest to niejednokrotne zbawienne, gdyż chroni nasze i tak wątłe zdrowie psychiczne.

7. Przyjaźń z panią ze spożywczaka.

Tu należy zapoznać się z panią Krysią. Ona zawsze bez puszczania niedyskretnego oczka potwierdzi, że lizaki zarezerwowała mama Olka, bezy są ohydne, a brokuła to najlepszy przyjaciel dzieci.

8. Pogłębiające się zdziwienie.

Do pierwszych trzech lat swojej kochanej pocieszki, na wszystko reagujesz: "o! jak pięknie niunia zrobiła!", kolejne trzy lata: "niemożliwe, moje dziecko by tak nie postąpiło", od wieku szkolnego przestajesz dziwić się czemukolwiek.

9. Prasowanie wybiórcze.

Zaczynając swoją drogę życiową kobiety, matki prasowałam wszystko, nawet skarpetki, pościel, piżamy. Po woli skarpetki i majteczki odeszły bez prasowania, po kilku latach i spojrzeniu wstecz śmiech mnie ogarnia. Pościel i piżamy i tak tyłkiem się wyprasują, koszulki można ładnie rozwiesić, a zakończenie roku szkolnego to w końcu nie aż takie wielkie święto, uprasuję tylko kołnierzyk koszuli.

10. Relaks w warunkach ekstremalnych.

Hamak, delikatne promienie słońca przebijają się przez liście, kawa z bitą śmietaną posypana czekoladą, truskawki i czereśnie, milka z orzechami, cisza spokój.... Znasz to uczucie? Ja też nie kojarzę.

Spodobał ci się tekst? Polub mnie  i poleć innym